سیل های بهاری
در ایامی که قرار بود برای همه بهاری به طعم خدا باشد، مهمان ناخواندهای روزهای آغازین سال جدید، سین هشتم سفره های عیدمان شد و حال وهوای بهار را تغییر داد.
گویا به مذاقش خوش آمده بود، مهمان ناخوانده بودن. به یک استان و چند شهر و روستا رضایت نداد و خود را مهمان دیگر استان ها و حتی مهمان مهمانهایشان کرد.
بخاطرش همه مرخصی ها لغو شد! ارگانها به حالت آماده باش درآمدند و بخاطرش سفرها ناتمام ماند!
بعضی از مسئولان جدی نگرفتندش و این پا و آن پا می کردند که شاید این مهمان زودتر برود و آنها به عیش خود ادامه بدهند، اما زهی خیال باطل. ایشان زورگو تر از این حرف ها بود و همه را دست به سینه و سر به زیر به دیدار خود فراخواند.
مهمان ناخوانده ما کمی خودخواه تشریف دارد! از حاضرین و غایبین انتظار دارد؛ همه در خدمتش باشند. آنها که نتوانستند خود را به محضرش برسانند به نحوی با ایشان برخورد کرده که سوژه رسانه ها شدهاند. خلاصه انگار دل کندن برایش سخت است و مهمانی به کامش خوش آمده که نرفته قصد بازگشت دارد! آن هم با قدرتی بیشتر!
حالا مسیل ها را برایش آزاد میسازند و پلهای فلزی و بتونی چندین ساله را که بر روی رودخانه های خشک شده که سالیان سال محل عبور عابران بوده را با دست خود تخریب و شهر ها و محله ها را برایش تخلیه میکنند.
صرف نظر از نیاز کشور به این مهمان بدخلق، جبران خرابیها و خساراتی که بیتدبیری گذشتگان به بار آورده، بسیار سخت است. هموطنهای درگیر با سیل، این روزها نیاز به همدلی و محبت دیگر هموطنان دارند که بنی آدم اعضای یکدیگرند که در افرینش ز یک گوهرند.
باهمدلی مردم، بهار به طعم سیل
به #بهار_به_طعم_خدا تبدیل خواهد شد.
#به_قلم_خودم
#یاداشت_روز
#سیل
#مهمان_ناخوانده
#میهنم_ایران