سردار[/caption]

#به_قلم_خودم

? ? ? زنگار قلم

خوب بخاطر دارم سال‌های اخر دبیرستان بودم گاهی دوبیتی‌هایی می‌نوشتم. خیلی کم پیش می آمد که یک موضوع تا شش بیت برسد. اما می‌نوشتم کاملا غیر ارادی. یک بار بخودم گفتم “من که جرات ندارم به کسی بگم که همچین چیزهایی می‌نویسم پس حداقل ی جایی یاداشتش کنم” یاداشت کردم اما نوشتنم زیاد طول نکشید نه اعتماد به نفسی داشتم نه تجربه‌ایی.
گذشت تا همین سه سال پیش. مسابقه‌ای بود از خاطرات اربعین از عکس و کلیپ. شرکت کردم اما من که کربلا نرفته بودم! از نمایشگاهی دشمن شناسی‌ عکس گرفتم که موکب شد. اما مرزی باز نشد که زائری داشته باشد!

خلاصه بگویم؛ شعری که بعد از سالها شعر نگفتن، مثل همیشه فی‌البداهه آمده بود. ذهنم را به سالهای دور برد. این نوشتن برایم غریب نبود اما فراموشش کرده بودم. دنبال مطالب گذشته‌ام گشتم تا از آنها هم برای مسابقه استفاده کنم اما پیدایشان نکردم.
به همین خاطر، دوباره شروع کردم به نوشتن. اما این بار احساس کردم دلم می‌خواهد کسی این مطلب را بخواند و نظر بدهد. اما او نویسندگی نمی‌دانست و فقط سخت پسند بود. و من احساس می‌کردم نقد او کارم را بهتر خواهد کرد اما نکرد. چون خیلی بد نظر داد. انقدر که کلا نوشتن و شعر گفتن را کنار گذاشتم.
شاید نباید زود پا پس می‌کشیدم. شایدم اعتماد به نفس نداشتم.

هنوز شوق نوشتن در من زنده بود اما جرات نوشتن نداشتم. تااینکه ‌این بار از طرف یک دوست آن هم از راهی دور که حتی یکبار هم همدیگر را ندیده بودیم, فقط بخاطر یک ابراز علاقه‌ی من به نویسندگی مشوقم شد. انگیزه و امید داد. گفت؛ “از بدیهیات باهات کار میکنم که از کل به جزء برسی فقط نترس و بنویس.
راست می‌گفت، ” به قول استاد جلیلی؛ “چاقو، اگه مدتی استفاده نشه، کند می‌شه” یعنی علاوه بر این که جلا و ظاهرش را از دست می‌دهد. دیگر تیغه‌هایش هم آن قدرت برش سابق را ندارد و اگر این داستان ادامه پیدا کند، تیغه که زنگار بزند، خود چاقو هم باورش می‌شود که دیگر برشی ندارد.”

درست مثل نویسندگی، اگر مدتی ننویسیم قلم‌ها کم‌کم کند و کندتر می‌‌شود. زنگار می‌نشیند به قلم. احساس می‌کنیم که حال نوشتن را نداریم، موضوعی به ذهن نمی‌رسد و همه‌ی واژه‌ها از ما فراری‌اند. پس هیچ وقت نباید دست از نوشتن برداریم.

وقتی می‎نویسیم، قلم ذهن تیز می‌‎شود، هرچند مداد نیاز به تراش داشته باشد.
من هم نترسیدم ونوشتم با موضوعاتی که دوستم پیشنهاد می‌داد. می‌نوشتم، ایراداتم را می‌گفت، اصلاح می‌کردم. صبورانه پشتم بود. حتی گاهی یک مطلب را چندین بار و چند روز برایش زمان می‌گذاشتیم.

بالاخره توانستم بنویسم هر چند هنوز اول راهم اما دیگر رهایش نکردم بلکه محکم، مکحم‌تر از همیشه ایستاده‌ام. ایستاده‌ام و دوستانم را تشویق میکنم به نوشتن.

✍ به قلم؛ #ف_پهند

آدرس این مطلب در وبلاگ ما؛

https://kazive.kowsarblog.ir/زرنگار-قلم

? ? @kazive ? ?

​اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ‏ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ‏

خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه داران حقیقى قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعى مقرر فرما و مرا از خواب غافلان هوشیار ساز خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه داران حقیقى قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعى مقرر فرما و مرا از خواب غافلان هوشیار ساز

چند روز پیش که با دوستان در مورد شرایط یک نماینده اصلح بحث می کردیم. یکی گفت اگه دیدین کاندیدی پوسترش روی تابلوی راهنمایی و رانندگی بود بدونید از همین الان از نفوذ و پول و پارتی استفاده کرده است! اون لحظه باورم نشد تا امروز بین مسافت دو شهری که رفت و امد بودم دیدم پوسترهایی که بر روی تابلوی راهنمایی نصب بودند. دیگری گفت “باید ببینیم اطرافیان اون نماینده کیا هستن؟ طرز و فکر و اعتقادات اون کاندید و اطرافیانش چیه؟” یکی از اخلاق و پایبندی به قانون گفت که خود من نیز در این دوره شاهد یکی از آن ها بودم. کاندیدی که برای حمایت از اقتصاد حوزه انتخابیش پوسترهای هر شهر را در خود آن شهر چاپ و تهیه کرد و هزینه ش را در جیب مغازه دارن شهرش  رفت آخه مرسوم است بخاطر هزینه کمتر و تخفیف بیشتر چیزهای عمده  را در استان تهیه می کنند. یا عزیز دیگری که جایگاه اختصاص یافته را کامل به تبلیغ و پوستر خود اختصاص داده بود دیگری برای چسباندن دو پوستر خودش مجبور می شد چند پوستر از او را بر دارد و این بین طرفداران دو کاندید باهم مشاجره پیدا می کنند. یکی دیگر گفت “بعضی وقت ها بهترین کاندید خلوت ترین ستاد را دارد و میدونی حق با اونه اما چون شواهد نشون میده رای نمیاره. مجبور میشی اونو کنار بذاری و بین بدتر یکی رو انتخاب کنی!" 

 براستی الان تکلیف چیست؟ آری به توصیه امام راحل عمل میکنیم و همه پای صندوق می رویم و همانطور که رهبرفقیه و فرزانه ما گفتند بخاطراینکه نظام اسلامی اقتدارش را در چشم جهانیان حفظ کند همه می اییم و یک بار دیگر پای انقلابمان می ایستیم.

✍️ به قلم: #فریبا_پهند ?

آدرس این مطلب در وبلاگ ما:

https://kazive.kowsarblog.ir/انقلابی-بمان

?? @kazive ??