دل‌کندن

فکر نمی‌کردم اینقدر وابسته‌اش باشم!!!
فکر نمی‌کردم یک روز با ندیدنش در بین داشته‌هایم مواجه شوم! تصور اینکه در این لحظه چه عکس العملی خواهم داشت را نیز نداشتم.
تصمیم‌ها وحرف‌ها برای جدایی! چند هفته‌ای بود که آغاز شده بود، برای این‌کار می‌بایست؛ اول مستقل می‌شدم ومسئولیت چند نفر را به عهده می‎گرفتم، دیگر زمان وابسته بودن به پایان رسیده بود، مستقل شدم! مسئولیتم دو هفته‌ای هست که در کازیوه آغاز شده است.
تا اینجای کار را با کمک دوست و استاد عزیزم خاتون خوب پیش رفتیم، اما با این وجود هنوز کامل از او جدا نشده بودم. طبق عادت همیشگی هر روز به او سر می‌زدم، آخرین بار صبح روز 30 مرداد 98 بود که به او سر زدم این‌بار دیگر باید دل می‌کندم!؟ آخرین وسیله‌ای که آنجا جا گذاشته بودم را برداشتم. اماقدیمی‌ترها می‌توانستند بمانند! همانطور که بعد از رفتن بقیه دوستان نیز یادگاری‌هایی از آن‌ها به جای مانده بود.
به هر سختی بود، با امید به روزها‌ی بهتر دل کندیم! اما مثل همه که یک زمانی و یک جایی مجبورند از یک سری چیزها جدا بشوند!؟ولی تامدت‌ها با فکر و خیالش سر می‌کنند و حتی یواشکی هم به او سرمی‌زنند، منم امشب رفتم، اما…… دیگر نبود…..
نبشته‌های دم صبح دیگر دربین وبلاگ‌هایی که عضو بودم نبود

پ.ن:
حضرت علی علیه‌السّلام فرمودند: «مثل الدنیا مثل السم یاکله من لا یعرفه؛ همانا دنیا مانند زهر است که او را نادان می‌خورد. بنابراین انسان‌های دنیاطلب، مانند افراد نادانی هستند که خبر از خوردن سم و واردشدن سم و زهر کشنده در بدنشان ندارند و فکر می‌کنند نوشیدنی به نظر گوارایی را آشامیده‌اند.
ارشادالقلوب، ج1،ص16

✍️ به قلم: #فریبا_پهند ? ?
آدرس این مطلب در وبلاگ ما
http://yon.ir/L1fHV

@kazive

سیری تا سرزمین خم

تو را فرا می‌خوانم ، برای سیر در عالمِ خیال! سیری تا دور دست‌ها، تا سرزمین خم! 

 آنجا که پیامبر اکرم در بازگشت از آخرین حج تمتع‌اش، در میانه‌‌ی راه به اذن پرودگار ایستاد و ندا سر داد که آن‌هایی که جلوترهستند برگردند و صبر کنند؛ تا آن‌هایی که عقب مانده‌اند برسند.

نگاه کن! ببین رسول خاتم چگونه با کمک دیگران بلندیی را با زین شتران آماده می‌کند تا مهم‌ترین پیام تاریخ و رستگاری را به گوش عالمیان برساند.

آنطرف‌تر را نگاه کن؛ همه دارند جمع می‌شوند! اکنون زمانش فرا رسیده است! پیامبر بر بالای بلندی می‌ایستد، ول وله‌ و هل هله‌ای برپا شده است.

مردم را به آرامش و سکوت فرا می‌خواند. از خود می‌گوید. نظر حاضرین را در مورد خود جویا می‌شود. نظرات مثبت را که می‌شنود علی را به کنار خود فرا می‌خواند؛ دست‌هایش را بالا می‌برد و او را وصی خودمی‌خواند.

من کنت مولا فهذا علی مولا


✍️ به قلم: #فریبا_پهند ? ?
آدرس این مطلب در وبلاگ ما
http://yon.ir/87xj4

اینجا تابستان داغ است! داغی به رنگ شعله‌های آتش که بر جان مراتع این دیار افتاده است! رنگ سیاهی که باید تا زمستان و بلکه تا بهار آینده چشم‌هایمان به دیدن آن‌ در کنار جاده‌ها عادت کند.

با شروع گرما خبر آتش‌سوزی مراتع نیز در مناطق گرمسیر و شرجی بیشترشنیده می‌شود، آتشی که گاه عمدی است و گاه غیر عمد، غیرعمدی که مقدمه‌ی آن از بهار و طبیعت گردی آغاز شده است!؟ آن هنگام که از دیدن مناظر سرسبز و هوای دل‌انگیز دشت‌ها لذت می‌بردیم و زباله‌ها را در محیط رها می‌کردیم. زباله‌هایی که بین آن‌ها مواد پلاستیکی رنگ روشن و شیشه بود، همان‌ها که تجزیه نشدند و اکنون با عبور نور خورشید از آن‌ها علف‌های خشک داغ می‌شوند و آتش می‌گیرند.

یا آتش عمدی که کشاورزان بعد از برداشت محصول گندم خود، بر جان زمین‌ها می‌انداختند، به قول مردم این دیار جارهایشان را آتش می‌زنند، تا زمین را برای کاشت محصول بعدی آماده کنند و علف‌های هرز مانع رشد آن‌ها نشود.
اما آتش‌های غیر عمد چون زمان شروع و پایانشان مشخص نیست گاه دو شهر برای مهار کردن و خاموش آن جهاد می‌شوند، مثل آتش‌سوزی جاده قصرشیرین- سرپل‌ذهاب که دامنه کوه‌ها و مراتع و حتی قبرستان را نیز درگیر خود کرده بود.

پ.ن: بیاید با طبیعت آشتی کنیم، هنگام استفاده ولذت بردن از آن فقط به دید یک تفریح یک روزه نگاه نکنیم
جار: به باقی مانده گندم و جو و….بعد از برداشت می‌گویند